Styl kierowania – styl kontrolowania

R. Griffin (1999) zadaje ważne dla naszych rozważań pytanie: w jaki sposób menedżer powinien dopracować się własnego stylu kontroli? Jedno z podejść do wyboru stylu kontroli opiera się na czterech czynnikach: stylu zarządzania, stylu organizowania, miernikach osiągnięć i pragnieniu współuczestnictwa przejawianego przez pracowników. Z zaproponowanej przez niego tablicy nr 1 wynika, że menedżerowie muszą sobie przy tym odpowiedzieć na cztery pytania. Styl zarządzania może być partycypacyjny

(konsultowanie się z podwładnymi) lub dyrektywny (zlecanie innym roboty do wykonania). Styl organizowania, który stanowi połączenie kultury, struk-tury i systemu nagradzania, może być bądź to partycypacyjny (uczestnictwo pracowników w podejmowaniu decyzji w całej organizacji) albo nieparty- cypacyjny (scentralizowany, w którym niewiele osób uczestniczy w procesie podejmowania decyzji). Mierniki osiągnięć są klasyfikowane jako dokładne (wiarygodne, jednoznaczne i wiernie odzwierciedlające wyniki) lub względnie nieścisłe (niewiarygodne, niejasne lub nie oddające w pełni wyników). W końcu zakłada się, że pracownicy bądź to wykazują żywe pragnienie uczestnictwa w podejmowaniu decyzji, bądź też się do takiego uczestnictwa nie palą.