Niedocenianie funkcji kontrolnych

Niedocenianie funkcji kontrolnych powoduje atrofię systemu kontroli. Niska ranga tej funkcji powoduje obniżenie motywacji kontrolerów, znie-chęca do rzetelnego informowania o odchyleniach działania od wzorców, skoro informacje te nie są należycie wykorzystywane przez decydentów. W systemie wykonawczym narasta przekonanie o małym znaczeniu formalnie obowiązujących zasad działania.

Kierunki zmian, zmierzających do usunięcia zjawisk patologicznych w systemie kontroli, również można przedstawić w ujęciu dialektycznym, w postaci trzech skal przedstawiających continuum cech systemu działania, spośród których dokonać należy wyboru. Dokonanie tego wyboru uzależ-nione być musi od rodzaju przejawów patologii (Kaczmarek, Sikorski, 1996).

Możliwe zmiany w systemie działania dotyczyć powinny cech na con-tinuum: decentralizacja decyzji – centralizacja decyzji <$> pozaformalna regulacja sposobu działania – formalna regulacja sposobu działania

samokontrola – kontrola zewnętrzna. Jeśli zatem w systemie działania kładziony jest nadmierny nacisk na czynności kontrolne, niczego nie są w stanie zmienić apele, pogadanki uświadamiające i zobowiązania. Jedyną szansą poprawy sytuacji są zmiany strukturalne, polegające na zwiększeniu stopnia decentralizacji decyzji, po-

zaformalnej regulacji sposobu działania i samokontroli. W przypadku nato-miast nadmiernego osłabienia czynności kontrolnych zmiany strukturalne winny polegać na podniesieniu stopnia centralizacji decyzji formalnej regu-lacji sposobu działania i kontroli zewnętrznej. W pierwszym przypadku sa-mokontrola, w drugim – kontrola zewnętrzna, są przy tym zmiennymi wy-nikowymi zmian strukturalnych (Kałużny, 1998).