Kontroling w Polsce

Reasumując zauważamy, że pierwszy raz od określenia miejsca i roli kontroli przez H. Fayola spotykamy się z konkretną terminologią zgodną z praktyką. Obecnie jest ona procesem skomplikowanym analizującym przy-szłość, łączącym wszystkie funkcje zarządzania przy analizie, w trakcie realizacji celu oraz kontrolująca jego ostateczne wykonanie. Dzisiaj po pro-

stu firma nie może już istnieć i prawidłowo się nie stwarzając i nie realizując określonej filozofii zarządzania. Dziś kontroling nie tylko zmienił brzmienie słowa, ale i treść, którą przedstawia.

Kontroling pojawił się w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych, przede wszystkim w polskich oddziałach firm zagranicznych, szybko jednak się upowszechnił. Jest pojęciem szerszym od kontroli, choć czasem mylnie z nią utożsamianym. Służy kierowaniu przedsiębiorstwem, czyli przewidy-waniu opartemu na analizie wskaźników, likwidowaniu najsłabszych ogniw, uwzględnianiu wymagań rynku i rosnącej konkurencji. Powinien określać kondycję przedsiębiorstwa (wskaźniki finansowe), nowe koncepcje (orien-tacja na przyszłość), słabe punkty i miejsca powstawania nieuzasadnionych kosztów (orientacja na wąskie gardła), ukierunkowanie na produkt i wspo-maganie sfery badawczo – rozwojowej (orientacji na rynek) i maksymalizację zadowolenia klienta.