Jakie błędy popełnia kontrola najczęściej?

Zarówno w sposobie planowania jak i w sposobie sprawowania kontroli wyrażają się style kierowania. Sposoby ustalania i przydzielania zadań, jak też stosowane później sposoby ich oceny lepiej charakteryzują filozofię kierowania w danej organizacji, niż rocznicowe przemówienia. Pracownicy będą niechętnie odnosić się do przełożonego, który głosi przyjaźń, poparcie

i uczestnictwo, jednakże nie uwzględnia tego przy formułowaniu planów. Jeśli polityka, procedury i instrumenty kontroli są tak wąskie i ograniczające, że nie ma możliwości zmiany postępowania przy osiąganiu celów organizacji, to przemówienia kierownictwa o demokracji są wypełnione fałszem. Jeśli natomiast z jakichś względów uważa się, że nie jest ono pożądane, nie ma potrzeby o nim wspominać. Do zapewnienia akceptacji systemu kontroli niezbędna jest zgodność między postępowaniem kierownika w stosunku do pracowników a stylem przywództwa wynikającym ze struktury planów

i instrumentów kontroli. Menedżerowie muszą ustalać strukturę organizacji, przydzielać ludzi do zadań, utrzymywać linie łączności i określać cele operacyjne. Taka kody-fikacja przeszłości jest niezbędna do utrzymywania kierunku i dynamiki organizacji, może jednak spowodować oderwanie się od rzeczywistych po-trzeb przedsiębiorstwa. Ludzie mogą podporządkować się przepisom bez zwracania uwagi na to, w jaki sposób przyczyniają się do realizacji zadań